Dat de voorraden fossiele brandstoffen eindig zijn, zal niet als een verrassing komen. En dat terwijl we met z’n allen juist steeds meer energie vragen. Bieden wind- en zonne-energie soelaas? Ik denk het niet. Want als de zon niet schijnt, of er waait geen wind, heb je niks. Ik geloof in waterstof. Omdat het de meest duurzame energiebron is op aarde. Het is heel circulair, want als je waterstof verbrandt, houd je water over. Het is gewoon perfect.
Ik verwacht daarom veel van waterstof als energiedrager, zeker ook voor het wegvervoer. Veel partijen zetten in op brandstofcellen, op basis van waterstof. Dat vind ik niet de oplossing. Je gebruikt de energie namelijk om autobatterijen mee te laden. Batterijen zijn leuk, maar we hebben op aarde onvoldoende grondstoffen om alle auto’s ervan te voorzien. Er is simpelweg niet genoeg mangaan en lithium. Bovendien is het sterk milieubelastend om die materialen te winnen. Als we een miljard elektrische auto’s willen produceren, moeten we een gebied omspitten ter grootte van half Brazilië. Dan lijkt het misschien of we hier in Europa lekker bezig zijn, maar aan de andere kant van de wereld ligt de boel overhoop.
Elektrisch rijden is alleen milieuvriendelijk als je de stroom ook milieuvriendelijk opwekt. Maar als je er een extra kolencentrale voor nodig hebt, sla je de plank mis. Dat de automobielindustrie de overstap toch maakt, komt ook omdat het zwaar wordt gesubsidieerd. Want er is geen fabrikant die vrijwillig een zware en dure batterij in zijn auto legt. Bedenk dat de batterij in een Tesla zo’n 20.000 euro kost, terwijl hij maar zo’n zes à zeven jaar meegaat. Je wordt echt niet vrolijk als je dat te horen krijgt bij een onderhoudsbeurt. Bovendien is het een pittige uitdaging om zo’n batterij recyclebaar te maken.
Auto’s op waterstof dus. Nederland is daarvoor de perfecte proeftuin. Om te beginnen hebben we hier veel kennis. De TU Delft doet al jaren onderzoek op dit gebied. Daarbij hebben we veel technische mensen om de overstap te ondersteunen. En we hebben een ideaal netwerk, met een hoge wegendichtheid en korte afstanden. Ik stem voor. Shell ook trouwens, want die zet groot in op de productie van groene waterstof. Dat willen ze natuurlijk verkopen en dat kan ideaal via hun eigen netwerk aan pompstations.
Brussel zou het voortouw moeten nemen, maar in de praktijk liggen ze daar eerder een beetje in de weg. Laten we ons spiegelen aan de voorganger van de EU, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, om de waterstofketen van de grond te krijgen. Als Nederland nou eens samen met Duitsland en Frankrijk het goede voorbeeld zou geven, en zegt: “We zetten vol in op waterstof.” Met zo’n EGH2 trek je in één klap een hele keten mee. Als de subsidies loskomen en er een duidelijke visie is, gaat het bedrijfsleven ook investeren. Je moet groot durven denken.
Rob Pieters is accountmanager bij Sentech – sensor integrators in Nieuwkuijk.
