In de energietransitie ziet Michel Princen een belangrijke taak voor de overheid. ‘We hebben duidelijk beleid nodig. De overheid moet de goede richtlijnen meegeven en de juiste kaders scheppen, zodat ondernemers weten waar ze aan toe zijn, kunnen investeren en risico kunnen nemen. Dat betekent dat we met z’n allen keuzes moeten maken, niet zaken proberen half te doen en naïef doorzetten, maar echt durven kiezen. Want waar gaan we op de lange termijn naartoe met Nederland?’
Voor Princen is het evident dat de energietransitie een duidelijke richting aangeeft. ‘Op thema’s zoals waterstof, biogas of CO2-opslag kunnen we nog volle bak aan de slag.’ Nederland heeft een goede basis om daar wereldwijd een woordje mee te spreken, denkt Princen. ‘Er zijn heel wat start-ups en spin-offs van universiteiten en kenniscentra. En ook ondernemers springen erop in.’
Het lukt innovatieve partijen prima om een eerste prototype te bouwen; daar ligt het probleem niet. Maar daarna moet er worden opgeschaald; dat is uitdagender. ‘Allereerst is er natuurlijk gewoon geld nodig’, weet ook Princen, maar het gaat verder. ‘Nu zijn innovatieve bedrijven in die fase vooral bezig met de regelgeving. Waar moeten ze nou eigenlijk aan voldoen?’ Natuurlijk loopt de wetgeving altijd achter op de technologische ontwikkelingen, maar: ‘Het is noodzakelijk een kader te hebben zodat ondernemers weten binnen welke grenzen ze kunnen innoveren. Als je niet weet wat de wetgeving, regels en normeringen worden, is het extra lastig om op te schalen. Natuurlijk is dat voor een deel gewoon ondernemersrisico, maar de overheid zou die bedrijven beter kunnen faciliteren, zodat ze beter hun richting kunnen bepalen.’
ERIKS zelf volgt een strategische scenarioplanning voor wat betreft de energietransitie en nieuwe energiedragers. ‘In het eerste jaar pionieren we. Wat is er te doen? Welke technologieën en trends zijn interessant voor ons? Denk aan zon, wind, waterstof, PFAS of biogas. En welke normen horen daarbij? Dan maken we keuzes en bepalen waarin we investeren. Die scenario’s werken we verder uit. Zo doen we het stap voor stap, en herijken we steeds of we nog op het goede pad zitten. Het is goed om te zien dat ondanks de genoemde belemmeringen de transitie naar waterstof nu echt van de grond begint te komen.’
