Sensor integrator Sentech in Nieuwkuijk, niet ver van Den Bosch, bestaat twintig jaar. Marcel Figge startte destijds met zijn vrouw en één medewerker. Nu werken er vijftig mensen en zit de omzet op zo’n 15 miljoen euro per jaar. Figge: ‘We doen zaken met de parels in de Nederlandse maakindustrie. Onze medewerkers kunnen zich volop ontwikkelen. Wat is er mooier dan dat?’
‘We hebben het ideale bedrijf gebouwd met zijn allen’
De coronacrisis laat geen enkele onderneming onberoerd. Ook Sentech merkte het, onder meer omdat klanten zoals DAF minder orders plaatsten. Dat doet pijn. Het is schipperen en aanpassen aan de veranderde wereld. Maar desondanks loopt het allemaal door, aldus Marcel Figge. ‘We kunnen de salarissen betalen, we hoeven geen afscheid te nemen van mensen. Dan gaat het maar wat minder dit jaar. Sentech wordt niet primair gedreven door cijfers. Ik ben samen met mijn vrouw bijna 100 procent eigenaar. We zijn niet afhankelijk van financiers of banken, van partijen die van alles van ons willen en moeten. We staan zelf aan het roer.’ De coronacrisis brak uit aan het begin van het jaar. Het dividend was nog niet uitgekeerd, dus zo nodig blijft dat geld nu lekker in het bedrijf zitten. Zo’n bedrijf als Sentech kan snel manoeuvreren, net als andere bedrijven geleid door een dga, oordeelt Figge.
Voorraad verdubbeld
Sentech ontwikkelt en levert sensoroplossingen voor onder meer de automotive, hightech, medische wereld en agrotech. Begin dit jaar, toen China op slot dreigde te gaan, is Sentech meteen gaan kijken waar de risico’s in de supply chain zaten. ‘Laten we zorgen dat voorraden op orde zijn, zeker de hard runners, hebben we tegen elkaar gezegd. We hebben onze voorraad bijna verdubbeld. Het leverde ons zelfs complimenten van klanten op, waaronder ASML. Voorraden vergroten is bijna vloeken in de kerk voor een beursgenoteerd bedrijf. Het kost veel te veel geld, wordt er dan gezegd. Wij doen het gewoon als het nodig is.’
Kleine dingen
Tot voor kort was Figge dag en nacht met zijn bedrijf bezig, nu is dat zo’n drie dagen in de week. ‘Ik ben wat aan het terugschakelen, continu doorjakkeren werkt niet en ik doe nog wat andere dingen ernaast. Bij Sentech houd ik me vooral bezig met business development, met afspraken maken over budgetten, met teamontwikkeling, en met het stimuleren van ondernemerschap onder de medewerkers. Alles wat ik in twintig jaar vergaard heb aan kennis en ervaring, draag je niet één, twee, drie over.’ Figge noemt Sentech een waar familiebedrijf. De bedrijfscultuur is heel belangrijk. Als mensen goed in hun vel zitten, dan komt het goede rendement er vanzelf – in die volgorde. ‘Het management moet er onvoorwaardelijk voor de mensen zijn. We zijn door de coronacrisis waar mogelijk vrij snel op thuiswerken overgegaan. Ook werken we nu met ploegendiensten op de werkvloer. Ik ben die eerste week ’s avonds meteen een keer langsgegaan, dat even om het hoekje kijken werd erg gewaardeerd. Juist in deze tijd moet je oog hebben voor de kleine dingen, een kaartje hier, een praatje daar. Hoe gaat het, hoe zit je erin?’
Mensen meenemen
Marcel Figge gebruikt graag de metafoor van een nieuwe keuken. Als een leverancier die niet oplevert zoals verwacht, heeft dat vrijwel altijd te maken met de betrokkenheid van de medewerkers. De verkoper of monteur waren er met hun hoofd niet bij, het magazijn heeft de spullen verkeerd ingeladen. In hoeverre willen de mensen in je bedrijf het allerbeste product leveren? Figge: ‘Ik zie dat bedrijven dat met allerlei processen en procedures proberen dicht te timmeren. En natuurlijk, die heb je heel hard nodig, maar daarmee kun je nog niet die betrokkenheid garanderen.’
Sentech is fors gegroeid en investeert veel in hrm en opleiding. Ook kwam er middenmanagement en is er een tactische laag op de werkvloer. Niet iedereen hoort alles meer uit eerste hand. ‘Dus kijken we naar optimale interne communicatie. Intranet en een nieuwsbrief zijn leuke hulpmiddelen, maar die geven nog niet de onderlinge verbinding. Daarom moeten de leidinggevenden vaker vertellen wat de stand van zaken is. “We doen dit om die en die reden, wat vind jij ervan?” Mensen willen meegenomen worden.’ Figge selecteert mensen ook op die communicatieve vaardigheden. Lastig bij snelgroeiende bedrijven is dat mensen die een paar jaar geleden perfect geschikt waren op operationeel niveau, nu doorgroeien naar tactisch niveau. ‘De vraag is of die communiceren dan in hun mars hebben. Eigenlijk moet je medewerkers niet alleen aannemen voor nu, maar ook met het oog op de benodigde competenties over bijvoorbeeld drie jaar.’
Op de kist
Marcel Figge is minder in het bedrijf aanwezig, maar medewerkers zien hem onvermijdelijk nog steeds als de grote baas. Elke maand is er een organisatiebreed overleg: managers en medewerkers doen hun verhaal. En dan staat hij ook op de kist, zegt Figge, terwijl hij wil dat anderen steeds meer hun podium pakken. Dat is een dilemma, loslaten gaat met vallen en opstaan. ‘Ik heb als oprichter ook werkelijk alles gedaan bij Sentech: ontwikkeld, geproduceerd, in de cleanroom gestaan, verkocht. En nu moet ik steeds meer afstand nemen. Ik moet niet te strak uitdragen wat ik ervan vind, het is goed om soms dingen mis te laten gaan. Een algemeen directeur van buiten heeft het wellicht makkelijker: die weet minder van de producten en kan simpelweg sturen op doelstellingen.’
Sinds anderhalf jaar is Hendrik-Jan Dreuning de nieuwe commercieel directeur van Sentech. Marcel Figge komt veel minder bij klanten dan voorheen. Maar hij wil meteen iets bijstellen: ‘Mensen denken misschien dat ik uitgesproken ‘rood’ ben, zoals ze dat in teamrollenspelen noemen: de rode, salesgedreven, opportunistische ondernemer, terwijl ik veel meer de ‘blauwe’ controlfreak ben. Klanten weten dat we onze zaken heel goed op orde hebben, ons kwaliteitssysteem is van een hoog niveau. Als we iets beloven, dan doen we het. Dat ligt allemaal heel dicht bij het karakter van mij als directeur-eigenaar. Onze klanten zijn ook degelijke, goed georganiseerde bedrijven. We gaan niet voor de snelle handel. Wie met Sentech zaken doet, koopt een stuk vertrouwen.’
Vragen stellen
Bij het tienjarig bestaan zei Figge in Link Magazine: ‘Ik voel me de medewerker die de eindbeslissingen neemt.’ Hoe ziet hij dat nu, tien jaar later? Hij moet er even over nadenken: ‘Ik ben nog steeds de leider die de hoofdrichting bepaalt, maar bovenal iemand die zijn vertrouwen geeft aan de organisatie. Ik heb een leiderschapsleergang gedaan, waarbij we onder meer naar Spitsbergen en Schotland gingen. Daarin heb ik geleerd hoe belangrijk het is om te groeien door te vertragen, door meer op afstand van de dagelijkse gang van zaken te gaan staan, door vragen te stellen in plaats van meningen te poneren. Ik ben trots op Sentech. We doen zaken met de parels in de Nederlandse maakindustrie. We komen onze beloften na, ook in crisistijd. Medewerkers werken in een bedrijf waarin veel aandacht voor elkaar is en waarin ze kunnen groeien. We hebben het ideale bedrijf gebouwd met zijn allen.’
