Smart industry, smart service?

Dankzij model-based engineering en alle bijbehorende simulatiemogelijkheden kunnen machines en apparaten ontwikkeld worden die foutloos functioneren. Te meer daar het internet of things remote monitoring en zo predictive maintenance mogelijk maakt: als ze al dreigen te gaan haperen, kan dat ruim van tevoren gesignaleerd worden. Wat betekent die slimme technologie, incluis 3D-printing en augmented reality, voor de onderhoudswereld? Minder werk? Of vooral ander werk, waarbij de focus verschuift van het verkopen van apparaten naar het leveren van uptime? Biedt beter zicht op het functioneren van een machine niet uitstekende kansen om de relatie met de klant te intensiveren? Spelen de bouwers van die machines en apparaten daar voldoende op in of ontbreekt het hen aan de juiste servicegerichte cultuur en onderhoudsmensen met voldoende kennis van die slimme technologie? En hoe trek je als machinebouwer je grenzen, als jouw machine zijn uptime niet haalt door een apparaat verderop in de lijn?