Wim Simons greep de viering van het 85-jarig bestaan van Timmerije aan om de hype-achtige wijze waarop de media de industrie benaderen aan de kaak te stellen. De managing director was gebeld door een ‘echte’ journalist van het FD. Die wilde polsen of de kunststofspuitgietspecialist uit Neede aandacht in zijn krant verdiende: ‘Bent u een start-up? Een incubator? Doet u aan 3D-printing? Of brengt u disruptieve technologie op de markt? Nee? Dan bent u niet interessant’, zo concludeerde hij. Tot Simons’ verbijstering: ‘Timmerije, een gedegen toeleverancier die acteert in tal van markten, met toegewijde klanten, medewerkers en aandeelhouders – niet interessant?!’ Vervolgens gaf hij de aftrap van een programma dat de bezoekers het tegendeel bewees. Met onder meer een sessie over hoe de jubilaris ‘digitaliseert’. Momenteel wordt het manufacturing execution system (MES) geïmplementeerd. Dat gaat, schetste Simons, allerhande sensoren en machines digitaal met elkaar verbinden. Zodat de operators met behulp van real-time data weten of de processen binnen specificatie lopen en kunnen deduceren dat apparaten bepaald onderhoud nodig hebben voordat er storingen ontstaan. Tevens maakt het MES het mogelijk om onderdelen gedurende de productie nauwgezet te tracken & tracen en alle procesinformatie (wat is wanneer door wie gemaakt?) jaren te bewaren. Met als langetermijndoel de productkwaliteit te borgen door de proceskwaliteit te bewaken.
‘Bent u een start-up? Een incubator? Doet u aan 3D-printing? Of brengt u disruptieve technologie op de markt? Nee? Dan bent u niet interessant’, zo concludeerde Redacteur FD
Als eerste stap organiseerde Timmerije twee jaar geleden een ‘MES-event’. Daar legden zo’n dertig mensen uit alle geledingen van de organisatie samen de basis voor een programma van eisen (honderd pagina’s) waaraan dat systeem moet voldoen. Met dat document in de hand is het Oostenrijkse T.I.G. gekozen als softwareleverancier. Vervolgens is gebouwd aan een systeem waarin zes spuitgietmachines zijn opgenomen. Die pilot is net gestart, een jaar later dan gepland, erkent Simons. Die vertraging heeft veel te maken met de onverwacht grote moeite die het kostte de verschillende merken machines aan één systeem te koppelen. ‘De ene machine bepaalt de injectiedruk automatisch door het gemiddelde over het proces te berekenen. De tweede doet dat door aan het eind te meten. En de derde direct als het systeem erom vraagt. Daar kom je pas gaandeweg, na veel zoekwerk, achter. Zo moesten er honderden datastromen op elkaar afgestemd worden. Daarin heeft de machinebouw nog stappen te maken’, stelt hij desgevraagd. ‘En dan hebben de spuitgietmachinebouwers het nog relatief goed voor elkaar.’
Een parallelsessie ging over ‘bioplastics’, biobased en biodegradable materialen. Ook de traditionele, aardoliegebaseerde plastics verwerkt Timmerije in zijn processen – voor producten die lang meegaan en in die zin duurzaam zijn. Evenwel wil het bedrijf de klant kunnen bedienen met materialen die aan al diens specificaties voldoen, inclusief afbreekbaar zijn. Daaronder sinds kort ook een vezelversterkte kunststof, waarvoor Timmerije achter het bedrijf twee hectare olifantsgras verbouwt. Om zelf te ervaren in hoeverre materialen afbreekbaar zijn, gaf Timmerije zijn gasten drie kunststofmuntjes mee. Om in de tuin te begraven en na een half jaar met eigen ogen te ontdekken wat er nog van over is.
