Opstaan uit een diepe sofa, over ruw terrein lopen, of de trap op; als je benen verlamd zijn kun je dat wel vergeten. Het TU Delft studententeam Project MARCH wil daar verandering in brengen en ontwikkelt en bouwt dit jaar een nieuw exoskelet. Dit is een ondersteunend frame dat buiten het lichaam wordt gedragen. Met deze nieuwe medisch technologische ontwikkeling willen de studenten mensen met een dwarslaesie helpen hun dagelijkse activiteiten weer uit te voeren. Op vrijdag 24 maart onthulden de studenten het ontwerp van dit nieuwe exoskelet op de TU Delft. Martin van Rijn, demissionair staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, was daarbij aanwezig en ging in gesprek met de dwarslaesiepatiënt die deel uitmaakt van het team.
De studenten vinden het belangrijk dat mensen met een dwarslaesie een extra hulpmiddel krijgen náást de rolstoel. Daarom leveren zij deze bijdrage aan deze opkomende technologie. Door het bouwen van een gebruiksvriendelijk en veelzijdig exoskelet wil Project MARCH mensen met een dwarslaesie opnieuw laten lopen. ‘Dat is heel belangrijk want hiermee neemt de bewegingsvrijheid van de gebruiker toe en verbeteren sociale contacten met bijvoorbeeld familie, vrienden en collega’s omdat ze weer met elkaar op ooghoogte kunnen communiceren. Het gebruiken van een exoskelet heeft grote voordelen voor de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van de gebruiker. We zijn dan ook enorm trots dat we het nieuwe ontwerp op 24 maart aan de buitenwereld hebben gepresenteerd’, zegt Donald Dingemanse, teammanager van Project MARCH. Het nieuwe ontwerp richt zich op twee belangrijke focuspunten: een compacter gewrichtsdesign en een gebruiksvriendelijker feedback systeem.
Maatschappelijke waarde
Tijdens de design presentatie werd niet alleen het nieuwe design onthuld, ook het maatschappelijke belang van deze technologische ontwikkeling werd belicht. Martin van Rijn, demissionair staatssecretaris van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport praatte de bezoekers bij over de huidige situatie van exoskeletten in de zorg en in de maatschappij. Ook ging hij met Ruben de Sain, de dwarslaesiepatiënt met wie de studenten samenwerken, in gesprek over onder meer de mogelijkheden op het gebied van zorgverzekeringen, crowdfunding en de toekomstige ontwikkelingen van het exoskelet. ‘Technologische ontwikkelingen in de zorg, waaronder exoskeletten, zouden zodanig vorm moeten krijgen dat het de eigen regie van de patiënten, de keuzevrijheid, versterkt,’ sprak van Rijn. Zowel Ruben als Martin van Rijn concludeerden dat exoskeletten een veelbelovend toekomstperspectief hebben, zeker als de juiste partijen samenwerken. ‘De toekomst die zo’n exoskelet biedt, dat is iets waarvoor we moeten gaan,’ stelt Ruben. Daarvoor is ook meer ervaring en onderzoek nodig. ‘Het studententeam Project MARCH kan een rol spelen in het verzamelen van meer onderzoeksdata omtrent de werking van exoskeletten om zo een beter inzicht te krijgen in de meerwaarde van deze technologie ten opzichte van bestaande mogelijkheden als de rolstoel’, zegt van Rijn. Project MARCH hoopt dit jaar een stap in de goede richting te zetten met hun nieuwe ontwerp.
Eerder ontwerp
Project MARCH ontwikkelde eerder al een exoskelet. In september 2015 is het project opgericht door studenten van de TU Delft en heeft het eerste team de MARCH I ontworpen en gebouwd. Elk jaar zal een groep studenten een jaar fulltime werken aan het verbeteren van de exoskelettechniek. Na het eerste jaar bleek dat er ruimte was voor verbeteringen en de technologie op veel gebieden nog geoptimaliseerd kon worden. Daarom is het nieuwe team sinds september 2016 de uitdaging aangegaan een compleet nieuw exoskelet te ontwerpen, de MARCH II. Dit is het ontwerp dat gepresenteerd werd op vrijdag 24 maart op de TU Delft. Hier kwamen twee belangrijke focuspunten voor dit jaar naar voren. De manier waarop kracht wordt overgebracht van de motor naar het gewricht zodat de piloot kan opstaan en lopen is erg veranderd ten opzichte van vorig jaar. Het ontwerp waarvoor dit jaar is gekozen is een stuk compacter. Een ander focuspunt is het feedback systeem. Het feedback systeem zorgt ervoor dat de dwarslaesiepatiënt in het exoskelet weet waar zijn benen zich bevinden. Hij heeft deze feedback nodig omdat hij niet kan voelen en weten waar zijn benen zijn.
