Bij veel bedrijven in de maakindustrie (en elders) wordt pas laat in het mechanisch ontwerpproces nagedacht over de mogelijkheden van software. Te laat, in de ogen van Matthieu Bemelmans van VinciTech in Eindhoven. ‘Doorgaans is het mechanisch concretiseren van de machine het uitgangspunt en ligt er al een design piece, voordat er bijvoorbeeld gekeken wordt welke eisen op timing gehaald moeten worden of welke robotbewegingen precies nodig zijn, en of dat wel kan op softwarevlak. Of een bedrijf kiest voor vision en wil er op het laatste moment nog een systeem bij. Dan ontbreekt ineens fysiek de ruimte om de camera op een meter afstand te plaatsen’, schetst hij. Nog een veelvoorkomende valkuil: denken vanuit het middel en niet vanuit het doel. ‘Onze klanten zijn meestal zelf innovatief in hun eigen markt, hebben er al goed over nagedacht en een richting bepaald. Soms schaffen ze alvast een robot aan, zonder te kijken of het ook anders kan.’
Bemelmans is projectleider en algoritmespecialist bij VinciTech, dat werd opgericht door zijn vader Léon Bemelmans (voormalig oprichter-directeur Beltech). De zeven medewerkers van het bedrijf bieden hightech oplossingen op het vlak van robotica, vision, motion automation, precisiemetingen en software interfacing naar andere systemen in productielijnen voor de maakindustrie, food, de metaal- en kunststofindustrie en de logistiek. Het betreft vaak klantspecifieke oplossingen, met de focus op modulariteit van het systeem, om complexiteit en hoge kosten te vermijden. Bemelmans toont begrip voor het feit dat software eerder wordt gezien als ‘de slagroom op het ontwerp achteraf, in plaats van de pijler eronder’. ‘Het gaat natuurlijk steeds om betrouwbaarheid en uptime. Ervaren machinebouwers die al dertig jaar een bepaald mechanisch concept inzetten, hebben geen enkele twijfel over of het gaat werken. Nieuwe software is dan de new kid on the block, die met enige argwaan wordt bekeken. En het wordt nog spannender als er ook nog slimme algoritmen, machine learning of een serverarchitectuur bij komen. Dat is nieuw en die innovaties zetten door.’
Een gemiste kans, aangezien er met software een wereld te winnen is. Bijvoorbeeld door met een slimme robotaansturing een productielijn 10 tot 20 procent sneller te laten lopen of een systeem zichzelf op basis van receptuur of sensoriek anders te laten instellen, zodat je er minder werk aan hebt en flexibel kunt produceren. ‘In alle gevallen moet je daar van tevoren over nadenken. Want software bepaalt de kracht van het ontwerp, die moet je volledig uitbuiten.’ Daarom spart VinciTech op voorhand met klanten over welke technologische componenten nodig zijn om de gewenste performance te realiseren. ‘En mocht er een missing link zijn, bijvoorbeeld een algoritme dat niet goed werkt, dan zijn we in staat een nieuw algoritme te bedenken en te implementeren in de software’, zegt hij. ‘Wat dat betreft staan we technologisch nooit met de rug tegen de muur. We luisteren, stellen alle mogelijke vragen, dragen alternatieve oplossingen aan en komen met een concept voor het systeem – en uiteindelijk tot een betere oplossing.’
