Eindelijk een lang weekend. Een uitgelezen kans om eens een paar dagen weg te gaan. En zo vertrokken wij naar Keulen. Ontspannen onderweg, muziekje aan. Eens kijken of die app Waze echt zo goed werkt. Waze is een broertje van Google Maps en bepaalt op een slimme manier, gebruikmakend van big data en realtime gebruikersdata, de beste route. En bij aankomst? Echt goed zeg! Wat een verbetering kan dit brengen in mijn dagelijkse autoritten. Letterlijk en figuurlijk ‘vooruitgang’ dus.
De stad Keulen zelf was ook een openbaring. Bruisend, vol levendige pleinen, moderne mensen gecombineerd met veel historie, gedrenkt in zelfspot en humor. Ja, het gaat over Duitsland, echt!
Zo moest er indertijd een standbeeld van Wilhelm III, koning van Pruisen, komen. Deze koning was echter niet geliefd in Keulen en daarom plaatsten de inwoners het beeld van deze man te paard richtting de uitgang van de stad. En rondom werden beelden geplaatst van notabelen die hun gezichten afwenden.
Op het terras in de zon. Heerlijk, eindelijk vakantie. Maar zoals een haperend proces in een fabriek gemakkelijk herkenbaar is, zo is het ook bij een restaurant of terras. Het maakt niet uit wat je maakt, maar hoe je het maakt.
Op enkele tafels stonden lege glazen en kopjes. En nog opvallender was dat een serveerster, turend op een mobieltje, regelmatig twijfelend op en neer liep. Het stel naast ons had maar de helft van de bestelling gekregen en achter ons klaagden mensen dat het zo lang duurde. Een ober met een blad vol drankjes sloeg hen over om na een omweg terug te komen. Het bleef bij beleefdheden en een ongemakkelijke glimlach.
Lijkt dit niet gewoon op een fabriek met slechte of te ver ingerichte IT-systemen? Verkoop voert orders alvast in, soms slecht gedefinieerd en vervolgens gebrekkig vertaald naar de fabriek. En wie krijgt het te verduren? Dat is eenvoudig, een fout vermenigvuldigt in de keten. Diegene aan het eind van de keten: de medewerker van Eindmontage of Expeditie. Aan het eind van de zweep valt de hardste klap. Bij de serveerster dus…
Eindelijk bestellen we: ‘Zwei trockness Weisswein bitte. Und? Wie gehts?’ Ze wees op haar mobieltje. ‘Neues Spielzeug von meinem Chef …’ En ik maar denken dat dat alleen in fabrieken voorkwam. Het mobieltje staat symbool voor de IT-chaos waar nog veel bedrijven zich in bevinden.
Maar Waze bracht ons foutloos en snel weer thuis. Het kan dus wel.
Thomas Luiten, directeur QRM Management Center, publiceert in Link Magazine of op de website een serie columns over de kloof die er in veel bedrijven gaapt tussen de business (kantoor) en de werkvloer, en de gevolgen die dat heeft voor doorlooptijd en flexibiliteit. Hij doet dat steeds vanuit een andere invalshoek.
