Frustratie over leverbetrouwbaarheid en levertijden heerst in productieorganisaties. De druk op de vloer is hoog, overwerk is aan de orde van de dag en verkoopafdelingen moeten zich in bochten wringen om klanten tevreden te stellen. De verkoopleider klaagt: ‘Wéér afwijking van de order, wéér te laat en we zijn al te duur. We jagen zo echt klanten weg. We moeten ze dát eens tussen de oren pompen, dat slappe gedoe op de vloer!’
Gesprekken met productie- en expeditiemedewerkers tonen me een ander en vooral genuanceerder beeld. Ze vertellen me dat orders regelmatig verkeerd of incompleet zijn uitgewerkt. Dat tekeningen niet kloppen en dat belangrijke informatie pas ná start van de order bekend wordt of zelfs nog wijzigt en dat planningen simpelweg te vol zitten. ‘En wij maar overwerken om hun fouten op te lossen!’
Een heel aardige opmerking kreeg ik van een nog jonge medewerker uit de onderdelenmontage: ‘Bij fouten krijg ik nooit direct hulp vanuit de werkvoorbereiding, en dat snijdt in mijn productiviteit.’ En een oudere medewerker vertelde me fijntjes dat ik de zoveelste ben met ‘lean-ideeën’ en dat ze dat allang hebben uitgeprobeerd: ‘Dat werkt hier niet, er verandert toch niks…’ Natuurlijk is het mijn eerste reactie om deze mensen ervan te overtuigen dat het QRM-denken enorm belangrijk is, maar tegelijkertijd hoor ik de onderliggende klacht. Een simpele fout bij een engineer resulteert vaak in flinke vertraging en onterechte druk op de werkvloer, logisch. Maar dat de engineer dan niet eens komt kijken?! Er heerst machteloosheid over die houding.
Een houding die niet op de vloer begint, maar juist in de directiekamer, bij het management. En de gevolgen zijn overal waar te nemen. We negeren het echter veelal. Een machtsspel tussen productie, werkvoorbereiding en verkoop is het gevolg, waarbij het productiepersoneel inmiddels gewend is dat het kantoor bepalend is en weinig of traag gehoor geeft aan waardevolle opmerkingen, maar de maker ervan graag verwijst naar de ideeënbus.
De ideeënbus, voor mij een vreselijk symbool van afstand. Waarom zo’n afstandelijke bedrijfscultuur? Waarom mensen dwingen hun gedachten op te schrijven in plaats van direct contact? Waar zijn we bang voor? Door afstand te houden, jaagt het management vertrouwen, veiligheid en daarmee het vakmanschap en creativiteit weg. Als een bedrijf aan de slag wil met smart industry, zal het kantoor eerst de samenwerking met de werkvloer serieus moeten gaan nemen.
Thomas Luiten, directeur QRM Management Center, publiceert in Link Magazine of op de website een serie columns over de kloof die er in veel bedrijven gaapt tussen de business (kantoor) en de werkvloer, en de gevolgen die dat heeft voor doorlooptijd en flexibiliteit. Hij zal dat steeds vanuit een andere invalshoek doen.
