In een globaliserende wereld moet de maakindustrie de beste producten ter wereld ontwikkelen. Een hele uitdaging. Maar productontwikkeling is tevens het meest complexe en meest risicovolle bedrijfsproces. Te veel producten die we op de markt brengen, leveren te weinig geld op om alle gemaakte kosten terug te verdienen.
Dat roept de vraag op hoe we dit proces van productontwikkeling kunnen verbeteren. Dan wordt al spoedig geroepen dat we creatief moeten zijn. Je moet vooral veel ideeën genereren! Maar waar komen ideeën vandaan? Er bestaat niet zoiets als een ‘e-mail from heaven’. Ideeën komen van kennis en wel van ‘kennis van de behoeften in de markt’ en van ‘kennis van de technische mogelijkheden’. Met het bevorderen van deze kennis neemt het vermogen om succesvolle producten te ontwikkelen wel toe.
Gebruikelijk is in dat traject alleen de technische risico’s te analyseren. Van elk onderdeel worden mogelijk falen, de kans daarop en de gevolgen daarvan ingeschat. Hiervoor zijn methoden als Failure Mode and Effect Analyses (FMEA) ontwikkeld en deze zijn bijvoorbeeld in de auto-industrie verplicht. Maar verdere risicoanalyses doen we niet. En dat kan verstrekkende gevolgen hebben, zo is bijvoorbeeld bij Volkswagen gebleken. Had het management een risicoanalyse uitgevoerd van de juridische gevolgen en de implicaties voor de marketing, dan hadden zij de sjoemelsoftware nooit toegelaten. Immers, de kans op ontdekking was groot; er hoefde maar iemand van een testlaboratorium of universiteit de uitstoot in de praktijk te meten en het verschil met de testresultaten zou bekend worden. De gevolgen – ernstige imagoschade en zeer hoge claims – kunnen marketeers en juristen goed inschatten. Blijkbaar willen wij bij het realiseren van ambitieuze plannen niet alle risico’s onder ogen zien. Toch is dit nodig.
Pas als je voldoende weet van de technische mogelijkheden, de juridische implicaties en de behoeften in de markt, kan de uit-ontwikkeling van een product beginnen. Betrek daarbij ook toeleveranciers met al hun praktische kennis, opgedaan bij het produceren van onderdelen voor andere klanten. Dit vereist dat de inkoper weet hoe je waarde voor de klant creëert. Deze aanbevelingen en nog veel meer vindt u in mijn boek: ‘Totaalinnoveren voor managers’, aan de hand waarvan het proces van productontwikkeling is te verbeteren.
Leo Haffmans werkte na zijn TU/e-studie onder meer bij TNO en Océ. Hij heeft ruime ervaring met productontwikkeling bij bedrijven en deed uitgebreid wetenschappelijk onderzoek naar de vraag hoe innovatieprocessen te verbeteren zijn. Haffmans is auteur van onder andere het boek ‘Totaalinnoveren voor managers’
