Zeker voor bedrijven die de stap willen zetten van local naar global, is de switch van engineering- to-order naar configure-to-order rationeel een no-brainer. Want door wereldwijd te gaan sourcen en produceren, ontstaan er onvermijdelijk allerlei lokale varianten van de producten. Om de boel beheersbaar te houden, moet er dus gemodulariseerd worden. Maar de angst om de zo-doen-we-dat-nu-eenmaal-hier manier van werken los te laten en de specifiek bediende klant kwijt te raken neemt vaak de overhand. ‘Ik denk nogal eens: “Geef me de kans en binnen een jaar hebben we het voor elkaar!”’, aldus cto-specialist Erwin van Zomeren van VIRO.
Het cto-model van VIRO.
Rationele stap die om emotionele redenen vaak toch niet wordt gezet
Stel, je bent een fabrikant van motoren. Je bedrijf bestaat zo’n twintig jaar, ooit gestart met een goed, innovatief idee waardoor die motoren beter presteren. Het heeft succes gebracht en een groei naar nu zo’n duizend medewerkers. De klandizie zit met name in de hightech machinebouw, maar de potentie is er ook in andere sectoren, en dat wereldwijd. Er is dus nog heel veel te winnen, weet je.
Globaliseren vergt digitaliseren
Je speelt dus met het idee te gaan opschalen en daartoe op elk continent productieplants te vestigen en lokale supplychains op te zetten. Het ontwikkelen van de motoren echter moet strikt de competentie van de Nederlandse hoofdvestiging blijven. Voorkomen moet worden dat er – door lokale ideeën van eigen mensen en toeleveranciers over het industrialiseren van onderdelen en modules – per regio andere motorvarianten ontstaan. Want al die bills of materials (BOM’s ) moeten allemaal maar geborgd worden, ze bemoeilijken het forecasten en verplichten tot grotere voorraden en lange doorloop- en levertijden. Zolang de onderneming van ‘servetformaat’ is, is dat nog behapbaar, maar een groei naar ‘tafellakenformaat’ kan ertoe leiden dat de hoeveelheid data onbeheersbaar wordt. Alle bedrijfsprocessen moeten dus gedigitaliseerd worden.
Stap naar cto logisch
Het zou daarom handig zijn als er niet langer klantspecifieke motoren verkocht zouden worden, maar klantspecifieke configuraties opgebouwd uit standaard modules. Modules waarvan de engineering-BOM – het functionele detailontwerp van elk part, component en module – en de manufacturing-BOM – de detailspecificaties van hoe die geproduceerd moeten worden, in welke volgorde dat moet gebeuren en welke equipment, tools en vaardigheden daarvoor nodig zijn – volledig zijn uitgewerkt. Deze stap, van engineering-to-order (eto) naar configure-to-order (cto), door toepassing van model-based systems engineering, is weliswaar rationeel geredeneerd niet meer dan logisch en vanzelfsprekend, maar wordt vaak toch niet gezet, stelt Erwin van Zomeren, business architect van internationaal ingenieursbureau VIRO, in een gesprek met hem in de vestiging Hengelo.
Emotioneel verzet
‘Veel bedrijven zijn feitelijk een gevangene van hun markt. De eto-wijze van werken zorgt ervoor dat hun kostprijs gemiddeld 30 procent hoger ligt en hun doorlooptijd 70 procent langer is. Toch zetten ze de stap naar modularisatie niet. Immers, de klant is tot nog toe bereid geweest die hogere prijs te betalen en het extra geduld uit te oefenen. In het geval van motoren zit het klantspecifieke vaak in de interface met de machine. De motor wordt dus aangepast op de interface van de machine van de klant in plaats van andersom. Ga je modulariseren, dan bestaat de kans dat die interface moet worden aangepast. Dan moet de klant zich dus aanpassen aan jouw generieke koppeling. Dat stuit vaak op emotioneel verzet. Intern gevoed door de angst dat bepaalde engineeringkwaliteiten overbodig worden. En extern door de angst de klant teleur te stellen en hem mogelijk kwijt te raken.’
Backbone
En dus wordt de stap naar cto toch maar niet gezet. ‘Vaak zijn het bedrijven met een directie met een lange historie in het bedrijf en investeerders met te weinig technische kennis van zaken om die stap door te drukken. Ik denk nogal eens: “Geef me de kans en binnen een jaar hebben we het voor elkaar!” Dan is er een digitale backbone opgebouwd met alle e-BOM-data in een PLM-systeem, de m-BOM-data in een ERP-systeem en een goede koppeling daartussen.’ Een cloudgebaseerd platform als 3DExperience van Dassault Systèmes levert volgens Van Zomeren de digitale tools om al die data – de CAD-files plus alle maakinstructies – in samenhang te bieden. ‘Zo gedigitaliseerd is de onderneming klaar voor de volgende groeistap. Naar een bedrijf dat wereldwijd produceert, maar op één plek, op de thuisbasis, engineert.’
Link magazine editie december 2022 | jaargang 24 thema: B2B-marketing: veel meer dan goede klantrelatie opbouwen. Lees Link digitaal of vraag een exemplaar op: mireille.vanginkel@linkmagazine.nl’
‘Veel bedrijven zijn feitelijk een gevangene van hun markt’
‘Ikea-instructies’
Van Zomeren is momenteel met zijn team bezig met een proof of concept van een machine die een innovatief, veel duurzamer product kan produceren voor tuinbouwbedrijven. Gezien de groei van de wereldbevolking en de dus navenante groei van de vraag naar voedsel heeft deze oem’er alle reden om een enorme, snel oplopende, wereldwijde vraag naar die machine te verwachten, aldus Van Zomeren. De onderneming, met nu slechts één kleine vestiging in Nederland, wil op elk continent een machinefabriek neerzetten. Daar moeten – build-to-print – de diverse varianten van de machine kunnen worden gebouwd, met sourcing vanuit lokale supplychains. Ideaal is als van al die varianten een e-BOM en een m-BOM gemaakt wordt. Inclusief dus de – wat Van Zomeren noemt – ‘Ikea-instructies’ voor de bouw van elk onderdeel en elke module voor de eigen monteurs en de toeleveranciers aan de andere kant van de wereld.
Controle houden
Maar het adopteren van het ideaalplaatje stuit ook in dit geval op dezelfde – emotiegevoede – reserve. Vandaar dat Van Zomeren met zijn team nu eerst doende is met dat proof of concept. Daartoe is van een van de machinevarianten een kleine uitvoering gebouwd. ‘Voor die machine hebben we de e-BOM en de m-BOM volledig uitgewerkt, met per part, component en module in detail uitgelegd hoe dat gesourced en gemaakt moet worden. Zodat elke willekeurige monteur ze precies kan maken zoals het moet. Nee, het is zeker niet eenvoudig die instructies zo te maken dat ze nooit tot misverstanden leiden. Die van Ikea doen dat immers ook niet. Het is een utopie te denken dat je de instructies helemaal sluitend kan maken voor iedereen. Maar je houdt zo wel de controle. Wanneer je engineering-to-order blijft werken, is de kans groot dat je die kwijtraakt.’
