Het is de droomwens van elke autofabrikant en autorijder: een auto die misschien wel 5.000 kilometer kan rijden op een liter brandstof. In Delft zijn ze ermee bezig. Daar heeft een studententeam van de TU Delft de zogeheten Eco-Runner 8 gebouwd. Een auto die inderdaad dergelijke afstanden op de equivalent van één liter benzine kan afleggen. De auto doet van 5 tot 8 juli in Londen mee met de Shell Eco-Marathon Europe, een wedstrijd met superzuinige voertuigen van studententeams uit verschillende landen in Europa. Het team is in de categorie ‘prototype’ derde geworden. Om die podiumplek te behalen legde het voertuig 684 kilometer af op 1 m³ waterstof, oftewel van Amsterdam naar het zuidelijkste puntje van Italië op slechts 1 liter brandstof. Voorts is de Vehicle Design Prototype Award binnengesleept.
De wedstrijd is bedoeld om duurzame mobiliteit te promoten. De TU Delft doet al een aantal jaren met de Eco-Marathon mee. De auto rijdt – kort gezegd – op een brandstofcel, die waterstof laat reageren met zuurstof om elektriciteit op te wekken.
Het team in Delft wordt door een groot aantal bedrijven en instellingen ondersteund en gesponsord. Het team kiest er naar eigen zeggen voor ‘om systemen te ontwikkelen die van ons vragen onze grenzen te verleggen. Deze constante zoektocht naar nieuwe kennis, betere materialen en nieuwe productiemethoden is noodzakelijk om de meest efficiënte auto te maken. De samenwerking met bedrijven is hierbij essentieel’.
Eén van die bedrijven is EPR in Nijmegen. Het bedrijf assembleert printed circuit boards. ‘We hebben het Eco-Runner team geholpen met het ontwikkelen en het produceren van twee printplaten’, zegt Laura van Hoof-van Tits van EPR. ‘De studenten hadden een printplaatje ontworpen dat in de praktijk, zo merkten ze, niet te produceren was. Dat is niet zo heel vreemd natuurlijk, want ze hebben maar beperkte tijd en ervaring. Ze hebben ons benaderd en samen hebben we twee printplaten ontwikkeld die wel geproduceerd konden worden. En die hebben we vervolgens voor ze gemaakt.’
EPR heeft vaker voor studententeams gewerkt. Met dit team was het goed samenwerken, zo zegt Van Hoof. ‘Wat je merkt, is dat veel studenten het moeilijk vinden om een goede koppeling te maken tussen de universiteit en het bedrijfsleven. Ze weten niet goed hoe iets productierijp moet worden gemaakt en hoe ze iets goed in de markt kunnen zetten. Bij de Eco-Runner was er direct al een speciale teammanager aangesteld, die als een spin in het web het gat tussen het team en de meewerkende bedrijven wist te dichten. De communicatie was goed, de samenwerking verliep op rolletjes. En dat is belangrijk, want je kunt wel iets ontwerpen, maar als het niet te produceren is, heb je er nog niets aan. En zo’n proces valt of staat met goede communicatie tussen de verschillende partijen. Een teammanager als bruggenbouwer is onmisbaar, zo bleek maar weer.
Teamcaptain Joel Croese over het behaalde resultaat tegenover Fluxenergie: ‘Wij zijn ontzettend tevreden de derde plaats! Gezien iedereen er veel tijd en moeite in heeft gestoken is dit een fantastisch gevoel.’
De studenten wonnen de Vehicle Design Prototype Award voor het innovatieve design van hun voertuig.
