De industrie groeit, maar heeft moeite om voldoende hoogopgeleide jongeren, hbo-plussers, aan te trekken. Onder meer omdat het ontbreekt aan een eigentijds vestigings- en woonklimaat dat aansluit bij hun wensen. Nu is voor hen de stap naar aanschaf van een woning die bij hen past onevenredig groot, terwijl alternatieven als huren of bij de ouders blijven wonen geen soelaas bieden. Reden voor Carel van Sorgen, oprichter van het snelgroeiende 247TailorSteel in Varsseveld, om met een nieuw initiatief te komen, SCargo, dat aantrekkelijke huisvesting voor een jonge doelgroep ontwikkelt. De woningen moeten op industriële schaal kostenefficiënt worden gebouwd en een flexibele woonoplossing bieden. ‘We willen de ‘migratie’ van deze groep bevorderen, door te zorgen dat ze niet met een onverkoopbaar huis blijven zitten als ze voor een volgende carrièrestap weer zouden willen vertrekken uit de regio’, vertelt Constantijn Cox, business developer bij SCargo.
Bedrijven zouden uiteraard in een dergelijk duurzaam woonklimaat kunnen investeren, waarbij ‘wonen’ als flexibel instrument wordt ingezet om hoogopgeleide jongeren aan zich te binden, bijvoorbeeld door de SCargo-woning bij wijze van secundaire arbeidsvoorwaarde aan te bieden als leasewoning. ‘Bijkomend aspect is dat de werkgever de SCargo-residenties op de balans kan zetten en kan afschrijven.’ Naast bedrijven denkt Cox aan kennis- en zorginstellingen als mogelijke afnemers – en aan de senioren die kleiner willen wonen, dichter bij hun (klein)kinderen, in de SCargo-woning die kan worden voorzien van de modernste domotica- en seniorenvoorzieningen. Het concept schurkt aan tegen de momenteel hippe ‘tiny houses’, zegt Cox, maar het wijkt wel af. ‘Ons huis is gezien een woonoppervlak van ruim 100 m2 zeker niet ‘tiny’ te noemen. We richten ons doelbewust op het hogere segment, waar naast duurzaamheid aspecten als design, luxe, gemak en comfort gewenst zijn. De woning is all-electric, dus voorbereid op een gasloze toekomst, en voorzien van de modernste hightech.’
In Winterswijk staat al een modelwoning. ‘Bij een orderportefeuille van rond de 200 woningen gaan we echt van start. Dat verantwoordt namelijk de investering in een fabriek, gezien onze komaf bij voorkeur in de Achterhoek. Er zal een grote productiehal nodig zijn, want we willen 8.000 woningen per jaar gaan produceren. Met de industrie en enkele Achterhoekse gemeenten bekijken we of we daar een SCargo-wijk met vijftig woningen kunnen realiseren.’ Elders in Nederland speelt dezelfde problematiek, dus ook daar spreken de initiatiefnemers gemeenten aan, voor de inrichting van ‘SCargo Dropzones’, waar SCargo-eigenaren in de toekomst altijd met hun (verhuisbare) woning terecht kunnen. ‘Maar eerst willen we met de industrie kijken of het hun aanstaat. Een uitdaging ligt er vooral bij overheden. Het ‘oude’ wonen met zijn vaste patronen en inflexibiliteit is stilaan aan vervanging toe. Wij bieden overheden een flexibele oplossing voor een duurzame grondpolitiek, waarmee ze groei én krimp kunnen opvangen. Dat vereist wel aanpassing van wet- en regelgeving: onder het kopje ‘tijdelijk’ moet het mogelijk worden om flexibel wonen in de markt te zetten.’
