De productie van materiaal in China lijkt op dit moment wat hoger te zijn dan de vraag. Dit zorgt ervoor dat de staalprijs wat onder druk staat in Oost-Azië. Toch doen de Chinese fabrieken er alles aan, en zijn er voldoende positieve signalen, om de Staalprijzen daar vast te houden. In Europa lijkt een stabiele prijs voor nu realistisch, maar vooral hier zijn er diverse aanknopingspunten die een prijsstijging zouden kunnen inleiden; 2 grote hoogovens van ArcelorMittal zijn door brand uitgevallen, diverse hoogovens hebben onderhoud gepland staan en Tata Steel IJmuiden heeft force majeure afgekondigd. De schades aan de hoogovens zullen naar alle waarschijnlijk (enorme) invloed hebben op de levertijden van reeds geplaatste als ook nieuwe orders. ArcelorMittal heeft begin april een brief gestuurd naar al haar klanten dat het n.a.w. onvermijdelijk is dat levertijden van reeds geplaatste orders door deze omstandigheden uit zullen lopen, waarbij een opschuiving van 8 weken geen uitzondering lijkt. Hierdoor zou een tekort van maar liefst 1 miljoen ton wgw. materiaal op korte termijn realiteit kunnen worden. Ook bij andere staalfabrieken zien wij levertijden langzaam uitlopen naar Q3 2023. De staalproducenten zullen bovenstaande gebeurtenissen aangrijpen om hun basisprijs proberen te verhogen naar € 900 per ton. Of de markt dit voor nu zal accepteren is echter maar zeer de vraag.
De productie en daarmee het aanbod van staal in China lijkt op het moment van schrijven wat hoger te zijn ten opzichte van de vraag. De oorzaak hiervan kan gezocht worden in het nog altijd groeiende productieaanbod van de staalfabrieken van warmgewalste- en koudgewalste materialen in dit deel van de wereld. In vergelijking met dezelfde periode vorig jaar betekent dit alsnog een daling van het totaal volume van onder meer wgw. coils.
Mede door een mindere vraag is in China te zien dat prijzen daar onder druk staan, maar over de hele linie de afgelopen tijd toch redelijk stabiel zijn en n.a.w. ook zullen blijven aankomende tijd. Toch zijn er ook signalen dat er wellicht een prijscorrectie naar boven zou kunnen volgen.
|
Diverse grote Chinese staalfabrieken doen er alles aan en bevestigen hun prijzen voor aankomende periode vast te houden, mede door de stimulerende (staal)maatregelen die de Chinese regering zegt in werking te gaan stellen aankomende tijd. Het versterkt de positie van binnenlandse staalproducenten en ondanks de wat kwakkelende vraag, staan zij daarom sterker om hun prijzen niet te laten zakken. Ook zullen ze alvast vooruitkijken en aangezien april en mei traditiegetrouw qua staalafnames de betere maanden zijn, zorgt ook dit ervoor dat staalproducenten hun uiterste best zullen blijven doen om hun prijzen aankomende periode vast te houden.
In Europa lijkt een meer stabiele prijs op het eerste gezicht realistisch, maar toch kunnen wij een prijsstijging niet uitsluiten. De reden hiervoor is het onderhoud bij diverse staalfabrieken, maar zeker ook het uitvallen van diverse hoogovens bij meerdere fabrieken en het afkondigen van force majeure door Tata Steel IJmuiden.
Link magazine editie februari/maart 2023 | jaargang 25 thema: Volle buffers en toch tekorten. Lees Link digitaal of vraag een exemplaar op: mireille.vanginkel@linkmagazine.nl
Zo heeft de staalfabriek ArcelorMittal zowel bij hun Spaanse vestiging (Gijon) op 22 maart jl., als ook bij hun Franse vestiging (Duinkerken) op 30 maart, twee grote brandschades opgelopen bij hun hoogovens. De hoogoven in Gijon produceert circa 2,4 miljoen ton per jaar en ook bij de hoogoven in Duinkerken is hoogoven 4, die normaliter ca. 3,6 miljoen ton staal produceert, vooralsnog uitgeschakeld. Deze schades zullen naar alle waarschijnlijk een forse impact gaan hebben op de levertijden van de fabriek. Zo heeft ArcelorMittal begin april al haar klanten een brief gestuurd dat mogelijk levertijden van reeds geplaatste en bevestigde orders zullen gaan uitlopen. Het bericht blijkt vanuit diverse bronnen bevestigd te worden en te zien is dat orderbevestigingen, met daarbij in eerste instantie reeds bevestigde levertijden van de fabriek -wat in de brief reeds was aangekondigd-, worden uitgesteld. Een vertraging van ca. 8 weken van reeds geplaatste orders lijkt geen uitzondering te zijn. Daarnaast zullen de zogeheten allocaties (toegewezen tonnages per land) voor nieuwe orders waarschijnlijk worden gereduceerd. Bronnen vertellen ons dat ArcelorMittal ca. 100.000 ton aan slabs (walsplakken) in Indonesië heeft bijgekocht om de verloren productievolumes in Gijon en Duinkerken enigszins te compenseren.
Naar alle waarschijnlijkheid zal ArcelorMittal door deze schades ca. 1 miljoen ton staal minder kunnen produceren. Ook andere fabrieken lijken langzaam uit te lopen met hun levertijden en aanbiedingen voor nieuw te produceren materiaal met levertijd juli/augustus/september zijn al geen uitzondering meer.
De Turkse staalproducenten lijken voorlopig uit de markt te blijven, omdat zij zich veelal willen richten op het leveren van staal in eigen land. Door de verwoestende aardbevingen zal het land aankomende tijd veel staal voor de wederopbouw nodig hebben.
De meningen over wat prijzen aankomende tijd gaan doen lopen uiteen, maar walserijen lijken op dit moment goede orderportefeuilles te hebben, levertijden zullen zoals het er nu uitziet uitlopen en mede daarom willen staalfabrieken het liefst naar een basisprijs van € 900 per ton (belangrijk: hierboven op komen nog alle toeslagen voor kwaliteit, dikte/breedte/lengte, vrachtkosten en eventuele andere bewerkingen). Op dit moment lijkt deze basisprijs nog niet haalbaar kijkend naar de wat achterblijvende vraag vanuit de markt. Recent zijn aanbiedingen van € 900 per ton echter wel waargenomen in Zuid-Europa. Door al deze bovengenoemde gebeurtenissen bij de staalfabrieken zou er druk kunnen ontstaan waardoor een basisprijs van € 900 per ton ook in Noord-Europa realiteit zou kunnen worden.
Als we verder in de toekomst kijken wordt het voorspellen van de staalprijs nog veel lastiger. Veel zal afhangen van de markt zelf, de verwachte hogere energieprijzen, de tijdsduur van reparaties en onderhoud bij de diverse staalfabrieken. Daarnaast zal ook Turkije op een gegeven moment weer meer materiaal naar Europa willen leveren. Bron Noviostaal
