Het kwam nog uitgebreid aan de orde in de DISCA-talkshow: afhankelijk zijn is soms eigenlijk wel verrekte vervelend. Zo sprak ik de directeur van Delmic. Die hebben een razendsnel scannende elektronenmicroscoop ontwikkeld. Helaas, de invoer van samples moet nog met de hand, en voor de afvoer en interpretatie van de enorme hoeveelheid data moet ook nog wat ontwikkeld worden. Daarvoor zijn ze afhankelijk van derden. Iets vergelijkbaars kwam ik tegen bij Hoekman RVS. Bij deze metaalbewerker staat nu een supersnelle lasersnijder. De geautomatiseerde flow eromheen is echter nog niet voor elkaar. Daarvoor is de onderneming afhankelijk van de medewerking van de leveranciers van alle benodigde apparatuur. En het 3D-printen komt maar langzaam echt van de grond. Een van de oorzaken is dat ontwerper en werkvoorbereider elkaars werk niet begrijpen, maar wel afhankelijk zijn van elkaar.
Onafhankelijk zijn van anderen, in- dan wel extern, is dan dus een stuk prettiger. Dus probeert menig verspaner er nog een paar bewerkingstechnologieën en services bij te pakken, in de hoedanigheid van ontzorgende one-stop-shop. Evident is natuurlijk dat die strategie de afhankelijkheid niet vermindert, maar slechts verplaatst naar andere ketenpartners. En bijna-monopolist ASML dan? Dat lijkt zo’n onderneming die echt haar goddelijke gang kan gaan, die klanten de keuze geeft tussen EUV of DUV en die toeleveranciers in detail oplegt wat wanneer in welke hoeveelheden en tegen welke prijs te leveren. Ware het niet dat ze ineens afhankelijk blijken van overheden met hun geopolitieke eigenaardigheden. En van de beschikbaarheid van chips, ook van het type dat op de eigen machines gefabriceerd wordt.
Werkelijke onafhankelijkheid kent een mens pas als hij in zijn kist onder de zoden ligt, of als wolk CO2-moleculen via de schoorsteen de dampkring in verdwijnt. Daar kunnen we niet op wachten, dus moeten we dealen met afhankelijkheid. Zolang die maar niet Chinees-verstikkend wordt, hoeft afhankelijkheid niet erg te zijn. Zolang je een chef hebt die faciliteert in plaats van dicteert. Zolang je een klant hebt die je early involved en een klus niet last minute bij je over de schutting mikt. Zolang je een leverancier hebt die werkelijk bij jouw business betrokken is en niet last minute ‘nee’ verkoopt.
Zodra de ander zich weet te verplaatsen in jouw positie en jij in de zijne/hare, is afhankelijkheid juist productief. Want dan kom je tot co-creatie en tot innovatieve, succesvolle semicon-ovens en elektrificatiekits, aldus de gasten tijdens de DISCA-talkshow ‘Wie zijn jouw echte partners?’ (zie het verslag in de Link-uitgave die 16 december verschijnt). En afhankelijkheid is ook nog eens sociaal, gezellig zelfs. Juist door afhankelijk te zijn behoort een gezellige Kerst tot de mogelijkheden.
Volkomen onafhankelijk zijn is dus helemaal niet aantrekkelijk. Toch wil ik me wel opofferen. Omdat er hoognodig aan een paar knoppen gedraaid moet worden. Ik zou de CO2- en stikstofuitstoot direct fors omlaag zetten en de ketens digitaliseren en vervolgens volstrekt transparant maken zodat circulariteit geen enkel probleem meer is. Totdat de aarde voldoende is afgekoeld en de biodiversiteit zich heeft hersteld. Ook zet ik de oorlog in Oekraïne meteen ‘uit’, net als dat eindeloze conflict in het Midden-Oosten. Voorts help ik discriminatie, in welke vorm dan ook, snel en definitief de wereld uit. En bij al die ingrepen let ik er natuurlijk goed op dat niemand – als mens – daardoor te zeer benadeeld wordt, een enkele dictator daargelaten.
En als ik dat allemaal geregeld heb voor de mensheid, dan had ik Oranje het WK laten winnen.
Martin van Zaalen
Hoofdredacteur Link Magazine
@MartinvanZaalen
#linkmagazine
