Bedrijven in de maakindustrie denken bij het bouwen van duurzame relaties vooral aan hun klanten, maar een leven lang samenwerken gaat veel verder dan dat. Dat stelt Marc Vissers van Lenze, automatiseerder voor de machinebouw. ‘Duurzame relaties kun je ook opbouwen met concurrenten of onderwijsinstellingen om kennis te delen en van elkaar te leren.’ Daarvoor zijn echter wel stappen nodig wat hem betreft.
Lenze over samenwerken in de maakindustrie
‘Natuurlijk zijn de relaties met klanten essentieel in de maakindustrie’, stelt Marc Vissers, marketing- en communicatiemanager EMEA West bij. ‘Onze klanten bepalen de businessmodellen van morgen. Tien jaar geleden was bijna geen enkel bedrijf in onze industrie bezig met milieuvriendelijk produceren. Nu is iedere kilowattuur een commercieel argument. De dialoog met onze klanten daagt ons uit om met nieuwe oplossingen te komen. Daarvoor bouwen we al decennia aan duurzame relaties met onze klanten.’
Link magazine Jubileumuitgave 25 jaar 2023/2024
Toch valt er veel meer winst te behalen voor de maakindustrie als het aankomt op een leven lang samenwerken. Vooral als het gaat om kennisdeling. ‘Ik zie veel organisaties worstelen met hun digitale mindset. Hoe opereren we slimmer, sneller en energiezuiniger met digitale middelen? Managers voelen de druk om een digitale strategie en visie te ontwikkelen. Dat lukt niet als je alleen intern of bij klanten op zoek gaat naar de oplossing’, zegt Vissers. ‘Daarvoor moeten we investeren in relaties met andere bedrijven en organisaties binnen en buiten onze branche. Daar zijn we bij Lenze voortdurend mee bezig. Bijvoorbeeld door samen met onderwijsinstellingen de ontwikkeling van talent te bevorderen in de regio. Of door andere bedrijven in onze industrie te laten zien hoe wij omgaan met actuele thema’s.’
Autoriteit
Hoe kunnen bedrijven volgens Vissers duurzame relaties opbouwen met andere partijen in de markt? ‘Door zelf actiever op zoek te gaan naar kanalen om met elkaar in gesprek te gaan. Vooral op C-level (bij functies met een c ervoor, zoals ceo, cfo of cto, red.) denk ik dat die behoefte er echt is. Link Magazine is daarvan voor ons een mooi voorbeeld. Link speelt als magazine en autoriteit in de maakindustrie een cruciale rol bij het delen van kennis. Door het C-level in Nederland met elkaar te verbinden, kunnen we van elkaar leren. Hoe hebben anderen in de maakindustrie bepaalde keuzes gemaakt? Wat hebben zij daarvan geleerd? Wat zijn de do’s en don’ts? Daarnaast brengt Link ons ook live in contact met andere mensen uit de branche. Bij Lenze zijn we in veel verschillende landen actief, maar nergens ben ik een magazine tegengekomen dat zo communiceert als Link.’
De valkuil voor veel organisaties bij samenwerken is echter dezelfde als altijd: intellectueel eigendom, weet Vissers. ‘We treden liever niet naar buiten met onze ideeën en oplossingen, omdat we bang zijn dat anderen ermee vandoor gaan. We zien dat het intellectueel eigendom de laatste jaren verschuift van hardware naar software. Bedrijven zijn toch angstig om te vertellen wat ze hebben neergezet. In mijn ogen kun je het ook anders bekijken: als je innovatief bent en een voorsprong hebt opgebouwd, dan gaan andere bedrijven dat gat echt niet zomaar dichten. Waarom zou je dan niet een klein beetje kennis delen?’
