Een interessant voorbeeld van productontwikkeling en leerprocessen was de poging van Ford Motor Corp., een paar decennia geleden, om één gemeenschappelijk model te maken voor de Amerikaanse én Europese automarkt. Het resultaat? Aan het eind was ruim tachtig procent van de onderdelen nog steeds uniek voor beide modellen… Tegenwoordig noemen we dat forward engineering.
Er is sindsdien veel veranderd. In de automobielwereld is platformdenken gewoon geworden. Het voorbeeld van Ford illustreert dat het werken met platformen bovenal een leerproces is. Bedrijven zien het vaak vooral als technische uitdaging. Echter, er komt veel meer bij kijken. Naast design en techniek is het herinrichten van de organisatie belangrijk. Designbeslissingen worden naar voren gehaald en hebben voortaan betrekking op generaties van producten. Kosten moeten niet direct aan de eerste producten worden doorberekend maar gespreid in de tijd over de beoogde generaties producten. Een grote uitdaging is ook om marketing/sales te laten meedenken met de technici over wat de optimale variatie is. Niet variatie om variatie maar het ontwikkelen en verkopen van configuraties die optimaal en winstgevend zijn voor respectievelijk klant en aanbieder. Verder moet de productieorganisatie op afstand worden gezet. Er zal design for assembly plaatsvinden, maar productie mag niet aan de specificaties komen. Het management moet strikt zijn. Ook moeten er geen concessies worden gedaan aan de productkwaliteit. Het langetermijnperspectief achter het ontwerpen en werken met platformen stimuleert het optimaliseren van het design en het strategisch voortbouwen erop.
Behalve forward is backward engineering bij het zoeken naar verdere verbetering van het platform nuttig. Interessant is het project Syntas van Defensie met truckfabrikant Iveco en een aantal partners. Iveco’s legertrucks zijn sterk modulair (zie hun website). Via slim ontwerp kunnen nu met 3D-printen op locatie kapotte onderdelen worden vervangen. Het is een vorm van forward engineering met deze belangrijke nieuwe proces- en producttechniek. Tegelijk doet men aan backward engineering door alle assen van de truck uitwisselbaar te maken. Door zaken uit elkaar te halen en te herontwerpen, vergroot men de functionaliteit door onnodige complexiteit uit het design te halen. Specifiek staat in deze casus het leren van problemen onder extreme omstandigheden centraal: met trucks in de Derde Wereld, bij het rallyracen in de woestijn en bij combat in woest terrein.
Door het combineren van forward en backward engineering is hier in feite sprake van maximale value engineering. De waarde stijgt uit boven verbeterde total cost of ownership en inspelen op primaire klantbehoeften. Met de toeleveranciers wordt namelijk ook de aanslag op het milieu gereduceerd en een bijdrage aan de circulaire economie geleverd. Denk de volgende keer als u naar uw platform en productdesign kijkt dus niet alleen aan forward maar ook aan backward engineering. Zelfs als u al ver in het leerproces van modulair werken zit, kan het nog beter.
Ed Nijssen is hoogleraar technologiemarketing aan de Technische Universiteit Eindhoven. Vanuit zijn expertise op het gebied van marketing en productontwikkeling beschouwt hij met een kritische blik telkens een artikel in Link Magazine.
