De Little Green Machine II is een supercomputer met het rekenvermogen van 10.000 pc’s, het formaat van vier pizzadozen en het elektriciteitsverbruik van slechts ongeveer 1% van dat van een vergelijkbare grote supercomputer. Tijdens de kick-off van het TU Delft Institute for Computational Science and Engineering (DCSE) op dinsdag 23 mei, geeft projectleider Simon Portegies Zwart (Universiteit Leiden) een demo van dit kleine rekenwonder.
DCSE
Computational Science & Engineering is een snel groeiend vakgebied waarin toegepaste wiskunde, engineering en (sociale) wetenschappen samen komen. Binnen het TU Delft Institute for Computational Science and Engineering wordt de expertise van zes Delftse faculteiten gebundeld: ruim veertig onderzoeksgroepen, ruim tweehonderd wetenschappers en meer dan honderd promovendi. DSCE staat voor de koppeling van engineering, wiskundige modellen en informatica. Wetenschappers van DCSE brengen wetenschappelijke technieken en simulaties samen tot modellen die direct kunnen worden toegepast in de industrie.
Little Green Machine II
De compacte supercomputer die bij de kick-off van 23 mei valt te zien, is gemaakt door een team van Nederlandse onderzoekers (onder meer van de TU Delft), door vier pc’s met elk vier speciale grafische kaarten te verbinden via een supersnel netwerk. De computer zal gebruikt worden door onderzoekers in onder andere de oceanografie, informatica, kunstmatige intelligentie, algoritmiek, financiële modellering en sterrenkunde. Meer over deze supercomputer
Rekenkracht combineren met modelleren
‘De standaard hardware zit qua snelheid zo’n beetje aan zijn top. Dus we moeten dringend naar een andere aanpak toe, zoals parallel rekenen en grafische kaarten; Little Green Machine II doet dit ook’, zegt prof. Kees Vuik, directeur van het DCSE. ‘Bij het modelleren van complexe systemen, zoals het klimaat of het menselijk immuunsysteem, zijn traditionele meet- en testmethodes niet meer voldoende. Computersimulaties kunnen hier uitkomst bieden. Daarom wordt Computational Science and Engineering, naast theorie en experimenteren, ook wel ‘de derde manier van ontdekken’ genoemd. De enorme rekenkracht van de huidige computers, gecombineerd met geavanceerde numerieke modellen en wiskundige algoritmiek, maakt dit essentieel voor industrie en wetenschap.’