2024 is het jaar de grote bedrijven als gevolg van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) moeten gaan rapporteren over hun milieu-impact. Mkb’ers blijven voorlopig buiten schot, maar van verderop in de keten zullen er toch vragen worden gesteld. Ronnie van den Hurk, directeur van metaalbewerker De Cromvoirtse in Oisterwijk, vertelt hoe zijn bedrijf daarop voorsorteert.
Link magazine februari/maart 2024 Thema: De keten op orde op lokaal niveau.
Lees Link magazine digitaal of vraag een exemplaar op bij mireille.vanginkel@linkmagazine.nl
Op dit moment heeft Van den Hurk nog geen telefoontjes of mailtjes ontvangen, maar hij is zich ervan bewust dat dat slechts een kwestie van tijd is. Want ook De Cromvoirtse zal er binnenkort aan moeten geloven en cijfers over zijn CO2-footprint moeten kunnen ophoesten. Het bedrijf is weliswaar te klein om een wettelijke eis opgelegd te krijgen, maar de armen van de CSRD en andere Green Deal-regels van de EU reiken verder. ‘We leveren niet rechtstreeks aan bijvoorbeeld ASML, maar in onze klantenkring gebeurt dat zeker wel’, legt Van den Hurk uit. ‘Bedrijven van de grootte van ASML zullen hun CSRD-eisen neerleggen bij hun first-tier toeleveranciers.’ En als ze een goed en eerlijk antwoord willen geven, moeten die op hun beurt bij hun partners te rade gaan. Dus ook bij mkb’ers zoals De Cromvoirtse, weet Van den Hurk maar al te goed.
De uitdaging is dat nog veel onduidelijk is. ‘Wat wordt er straks van ons verwacht? Ik kan het nog niet precies vertellen.’ De KAMV-medewerker (kwaliteit, arbo, milieu en veiligheid) binnen De Cromvoirtse volgt alles nauwlettend. ‘Wat gebeurt er allemaal? En hoe kunnen we voorsorteren? Welk huiswerk kunnen we al doen?’, aldus Van den Hurk. Zijn bedrijf staat in de startblokken voor wanneer de vraag komt. ‘We zorgen ervoor dat we niet achter de feiten aanlopen, dus oriënteren ons goed.’
Van den Hurk wijst naar metaaltoeleverancier MCB uit Valkenswaard, waarmee De Cromvoirtse nauw samenwerkt. ‘Ze organiseren goede workshops rond dit thema voor kleinere partijen zoals wij.’ Zo’n zelfde rol ziet hij weggelegd voor brancheverenigingen. ‘De informatiebehoefte is groot. Laten we vooral samen optrekken, via bijvoorbeeld NEVAT of Metaalunie. Het zou zonde zijn als al hun leden zelf het wiel moeten uitvinden, terwijl ze allemaal dezelfde oplossing zoeken.’
De directeur van De Cromvoirtse besluit met een waarschuwing. ‘Niet overal in de wereld gaan deze regels gelden, dus we moeten uitkijken dat we onszelf niet uit de markt prijzen. Uiteraard zit er toegevoegde waarde in de CSRD, maar die kunnen bedrijven niet zo maar in klinkende munt omzetten. Aan de ene kant staat het daardoor niet overal bovenaan de prioriteitenlijst, en aan de andere kant maak ik me zorgen over de concurrentiepositie van Europa. We moeten het echt met z’n allen doen.’
