Het is in het begroetingsritueel van industriële managers een standaard antwoord geworden. Op de vraag ‘Hoe is het?’ is de gebruikelijke respons: ‘Druk’, of ‘Heel druk.’ Iets als ‘Het loopt lekker door’ wordt geïnterpreteerd als: ‘Het aantal orders valt tegen.’ ‘Niet super druk’ is synoniem aan: ‘Ik hoop dat we de volgende maand halen.’
Nu had ik laatst een inkoper aan de lijn, van het slag dat zich van nature niet te buiten gaat aan superlatieven. Maar op mijn standaard openingszet kreeg ik als antwoord: ‘Echt, echt, heel, heel, bizar extreem druk.’ Met andere woorden: hij was echt druk. Wat het relevant maakte eens te vragen waarmee dan toch. Met De Tekorten, zo bleek.
De orderintake was sinds januari met 30 procent gegroeid, met name vanuit de semicon, maar ook de analytische en medisch-technologische markt wil van alles. Nu werkt de inkoper bij een system supplier die veel van de benodigde onderdelen voor zijn modules inkoopt. Dus hij verveelt zich sowieso nooit. Maar nu was hij extra druk door drukte bij zijn leveranciers. Zo kon hij werk voor een bepaald project niet kwijt bij Nederlandse leveranciers, dus is hij – tijdrovend – gaan shoppen. ‘In Estland: geen tijd; in Hongarije: geen tijd; in Roemenië: geen tijd; in Taiwan: geen tijd. Ze nemen je aanvraag niet eens in behandeling!’
Een beetje inkoper laat zich natuurlijk niet voor één gat – of in dit geval al vijf – vangen en blijft shoppen, net zo lang tot hij op een toeleverancier stuit die als rituele reactie heeft: ‘Het loopt lekker door.’ Normaal zouden bij zo’n inkoper alle alarmbellen afgaan: ‘Weinig omhanden hebben, in deze tijd?! Dat moet echt een prutser zijn!’ Maar nu slaakt hij een zucht van verlichting, dient zijn aanvraag in, accepteert de offerte en wacht op de tijdige-levering-conform-prijs.
Nu zijn alarmbellen er natuurlijk niet voor niets, ook al gaan ze niet af. Dus op de leverdatum wordt er niets geleverd, zelfs een verontschuldigend telefoontje blijft uit. Desgevraagd blijkt de leverancier leveringsproblemen te hebben. ‘Die ene chip? Nergens te krijgen.’ Dus belt de inkoper zijn verkoper die zijn klant belt: ‘Het wordt later: leveringsproblemen.’ Klant boos, maar gelukkig wel multinational en proactief: binnen een week regelt hij die chips. Tegen de hoofdprijs en vergezeld van hoge transportkosten, maar de leverancier kan dus verder.
Maar dan laat die zijn ware aard als prutser zien en levert iets aan dat niet voldoet aan de specs. Nog drie keer gaat het onderdeel heen en weer voordat het in orde is en de system supplier zijn module kan uitleveren. Weken te laat, tijd die vooral is opgegaan aan zoeken en fouten herstellen. Met alle kosten van dien, plus stress, frustratie en ander mentaal leed.
Samengevat: veel mensen zijn momenteel ‘echt, echt, heel, heel, bizar extreem druk’ doordat andere mensen ook druk zijn. Met dus het oplossen van De Tekorten en alle neveneffecten. Vreemd eigenlijk, want als we straks weer met zijn allen in de dagelijkse files staan gaan we ook niet kilometers over de vluchtstrook inhalen, alle automobilisten voor je smeken even aan de kant te gaan, een helikopter huren, je afspraak bellen om alvast jouw kant op te komen, een roestige vouwfiets uit de kofferbak pakken om de resterende afstand daarop af te leggen…
De oplossing is nogal zen, maar eenvoudig: adem diep in… en weer uit… en wacht… Wacht tot De Tekorten zijn opgelost.
Martin van Zaalen
Hoofdredacteur Link Magazine
