Het kan snel gaan in de economie en in de staalmarkt. Vorige maand schreven wij in het StaalJournaal nog te verwachtten, dat het Corona-virus een remmende werking zou kunnen hebben op prijsverhogingen, maar niemand voorzag dat de olieprijzen fors onderuit zouden gaan. Intussen echter heeft de opwaartse trend bij de staalprijzen zich ondanks de rampzalige effecten van het uitdijende Coronavirus vooralsnog doorgezet. De meeste EU-staalfabrieken hanteren basisprijzen voor warmgewalste coils van ca. € 480 tot zelfs € 525. Zij proberen daarmee te profiteren van de groeiende onzekerheid bij de afnemers over de verkrijgbaarheid van materiaal. Levertijden worden langer, maar ook de vraag of men materiaal, wat men nu wil bestellen, inderdaad zal kunnen ontvangen binnen de overeengekomen levertijd. Immers wat als zich elders in Europa zelfde taferelen gaan afspelen zoals dat in Noord-Italië het geval is? Enkele Italiaanse producenten van lange producten (staf-, beton- en draadstaal) hebben de productie volledig stilgelegd en onduidelijk is wanneer zij die weer zullen gaan opstarten. ArcelorMittal Italia (v/h ILVA) is getroffen door een staking van alle 8.000 werknemers. Die werkonderbreking duurt tot zeker 22 maart a.s. Afgezien van mogelijke problemen bij de staalproductie zelf kan er ook nog stagnatie gaan komen in de vervoerssector. Kunnen vrachtauto’s en treinen de getroffen regio’s wel of niet beladen verlaten en lopen ze niet het risico onderweg naar hun bestemming tegen te worden gehouden? Kortom het zijn ongekend onzekere tijden. Omdat van en naar China er nauwelijks transport mogelijk is en er tot voor kort geen echt interessante prijzen voor importhoeveelheden werden aangeboden keren veel grote(re) afnemers zich tot de Europese staalfabrieken. Deze hebben echter ook te maken met allerhande productiebeperkingen.
Gevolg is dus dat levertijden langer worden en fabrieken de prijzen verder laten stijgen. Een enkele producent heeft weliswaar nog beperkte mogelijkheden om in mei of juni te leveren, maar vraagt daarvoor wel extreem veel. In vergelijking met het gemiddelde niveau van begin januari liggen de actuele prijzen voor warmgewalste rollen wel tot € 120 per ton hoger. Van de ene kant betekent dat voor de staalmakers een riante positie nadat de meesten in 2019 in de rode cijfers zijn gedoken, maar van de andere kant is het de vraag hoe lang het Corona-probleem er zal zijn en wat er na afloop van de Coronacrisis zal gaan gebeuren? Wij kunnen het helaas ook niet inschatten, maar zijn wel van mening, dat een mogelijke dip in de actuele staalbehoefte later dit jaar weer gecorrigeerd zal gaan worden. Zo wordt in Nederland verwacht dat het aantal nieuw te bouwen woningen dit en volgend jaar fors zal gaan toenemen en daarmee zal de vraag naar staal gaan stijgen. Of dat ook in de automobielsector gaat gebeuren is echter ongewis. Een prijsstabilisatie op het huidige niveau ligt voor ons het meest voor de hand, temeer daar er sinds eind vorige en begin deze maand een prijsherstel in China plaatsgevonden heeft, waarschijnlijk veroorzaakt door aangekondigde forse investeringen in de infrastructuur aldaar. Een bedreiging voor nog hogere prijzen binnen de EU zou echter kunnen zijn de verzwakking van de US $ t.o.v. de €, waardoor importmateriaal qua prijs aantrekkelijker gaat worden. Er gaan offertes in de markt rond uit landen, die niet geraakt worden door de Europese importheffingen, maar waarvan de prijzen tot onlangs niet interessant waren. Echter door gewijzigde koersverhouding lijken ze momenteel toch aantrekkelijk te worden. Het risico van langere levertijden in combinatie met mogelijke vertraging door het Coronavirus nemen sommige inkopers dan op de koop toe.
Onze conclusie: De staalmarkt begint aan een turbulente lente met tal van onzekerheden.
Bron: Staaljournaal
|
|
|
